مرسي ي ي ي ي بابا لنگ دراز عزيز...

قربونت جودي گلم

چشم بابايي، اطاااعت!
ما بيشتررررررررررررررر:D

سلام ندا
داستان يعني سبک و ساختار. هر داستاني بر بنيان بودن شکل نمي گيره و از شدن مايه مي گيره. داستان، روايت شدن بودن هاست. يعني فراروي از چوني ها و به نمايش گذاشتن چگونگي ها. آدم اصولا براي اين داستان مي نويسه که از جهان تکراري و ملال آور بودن ها بگريزه و به بازآفريني و بازپردازي لحظه لحظه زندگي بپردازه. زندگي با تمام اجزاء و مراتب و سايه هايش. به همين خاطره که ميگن به تعداد آدم ها يک داستان وجود داره.
جودي، با صلاحديد خودت ترتيب ارسال خاطرات مزاحم رو براي ندا بده.
بابايي تو فکرته.

بدتر شد که...
جودي گلم خاطرات مزاحمو زودتر برسون ... يکم رو حس لامسه و درکم ...کارکنم

جواب بابالنگ دراز از زبون جودي:
هر داستاني براي شخصيت هاي اون داستان قابل لمس و درکه، مثل خاطرات مزاحم که شخصيت‌هاش براي خود نويسنده قابل لمسه...
ندا الان گنگ‌تر شد فکرکنم، چون خاطرات مزاحم رو هم نخوندي;)

سلام به جودي گلم و بابا لنگ دراز عزيز....

داستان و تا آخرش خوندم... (دوبارهم خوندم)از اون داستانهايي بود که حتما بايد تا آخرش و مي خوندم (عالي)اما يکمي گنگ بود...بابا لنگ دراز عزيز شما و جودي در بطن ماجرا هستيد... فکر ما هم باشيد لطفا يکم شفاف تر بنويسيد... مثلا اين باباي عصباني کيه؟ (برم با مشت بزنم پاي چشش) تو ذهن جوديه يعني غير واقعي اما برادر شماست (باباي واقعي هستيد!)!!! ....