محض پاییزی بودن این روزها
پاییز فصل قشنگیه. حتی واسه عاشقی هم، فصل مناسبیه... ولی هیچ فصلی برای من زمستون نمیشه، چه برای عاشقی، چه برای لذت بردن از تنفس تو هواش!
این روزای پاییزی رو دوست دارم، صبح‌ها پیاده‌روی تو پارک شهر رو دوست دارم، گوش دادن به آلبوم جدید رضا یزدانی و اسطوره همیشگی‌ام علیرضا عصّار رو دوست دارم، نگاه کردن به پیرمردا و پیرزنایی که دارن خوشحال و شادان ورزش میکنن و تحویل لبخند بهشون رو دوست دارم، قدم زدن زیر بارون با یه چتر گنده تر از خودم و نگاه متعجب عابرا به خودم و چترم رو دوست دارم... دوست دارم این روزا رو، با وجود غم بزرگی که رو دلمه و همش در تلاش برای پنهان کردنشم، دوست دارم این روزا رو با وجود دلگیری که تو روزای ابری و شبای بارونیشه...
با محیط کار جدیدم کنار اومدم، حتی با کنار نیومدنی‌ترین آدم اداره هم دوست شدم! با شرایط این روزام هم کنار میام، در حال کلنجار با خودم و آدمام. کمک کنه، تموم میشه به زودی... چشمم به کمکته... کمک کن...